Onderzoek

Medio 2018 is door Fondation Leducq zes miljoen USD toegekend voor een geheel op PLN gericht internationaal onderzoeksplan, het CURE-PLaN project. Dit project is 1 januari 2019 officieel van start gegaan. Het bestaat uit een door onze Stichting bij elkaar gebracht trans-Atlantisch team met onderzoekers uit UMC Groningen, Amsterdam UMC, UMC Utrecht, New York Mount Sinai Hospital, University of Cincinnati en Stanford University. Dit team wordt verder versterkt met onderzoekers uit Griekenland, Verenigd Koninkrijk en Duitsland.

De onderzoekers komen twee keer per jaar bijeen om voortgang en resultaten te bespreken om de vaart in het onderzoek te houden. Ons trans-Atlantisch project versterkt het CURE-PLaN project.

In eerste instantie werd gefocust op drie oplossingsrichtingen:

1. Correctie van de specifieke PLN mutatie in het DNA
2. RNA interventie | Gene silencing
3. Stamceltherapie

Stamceltherapie gaf niet de beoogde resultaten, waardoor besloten is met dit traject te stoppen en verder te gaan met

1. Correctie van de specifieke PLN mutatie in het DNA
2. RNA interventie | Gene silencing
3. Medicamenteuze therapie.

Correctie van de specifieke PLN mutatie in het DNA

Bij deze onderzoeksrichting wordt er gekeken naar hoe de specifieke mutatie in het DNA, wat zich opgerold in de celkern ligt, gecorrigeerd kan worden. Deze techniek is daarom veelbelovend maar ook de meest complexe. Het corrigeren van de mutatie kan op basis van twee technieken. De meest bekende is CRISPR-Cas en de nieuwere variant is Prime Editing. Bij CRISPR-Cas is het nadeel dat bij het corrigeren van het DNA ook andere delen gecorrigeerd worden naast de specifieke mutatie. De efficiëntie van Prime Editing is beter waardoor er minder DNA onbedoeld gecorrigeerd word.

RNA interventie | Gene Silencing

De tweede mogelijkheid is om te voorkomen dat het “foute/gemuteerde” messenger RNA, wat in de celkern gemaakt wordt aan de hand van het DNA, in de cel omgezet wordt in het foutieve eiwit. Dit kan gedaan worden door een soort label aan het “foute/gemuteerde” messenger RNA te hangen waardoor het afgebroken zal worden in de cel in plaats van omgezet in het gemuteerde PLN-eiwit. Op basis van deze therapiemogelijkheid zijn inmiddels een aantal medicijnen op de markt gebracht wat de tijdlijn om dit naar de mens te brengen veel overzichtelijker maakt.

Medicamenteuze therapie

De laatste onderzoeksrichting is om het “giftige” effect van het foutieve eiwit in de cel te compenseren door een bestaand medicijn danwel een medicijn waar nog wat aan “gesleuteld” moet worden. Dit kan ook een bestaand medicijn zijn wat niet oorspronkelijk bedoeld was voor de ziekte PLN. Het voordeel van het vinden van een bestaand medicijn die de ziekte PLN kan onderdrukken is dat er geen of veel minder tijd verloren gaat aan testen en regelgeving omtrent het goedkeuren van een nieuw medicijn.

Voor het vinden van de juiste behandelmethode is het belangrijk dat onderzoekers ook de werking van het gen doorgronden. Wat gebeurt er nu precies met de mutatie, wat gaat er verkeerd en waar gaat het fout? Wat gebeurt er eerst en hoe ziet de kettingreactie er daarna uit? Waarom wordt de ene drager ziek en de andere drager niet? Wij financieren een aantal projecten die gericht zijn op het beantwoorden van deze vragen.

Omdat de ontwikkelingen in de medische wereld enorm snel gaan, willen wij flexibel blijven met het onderzoeksproject en ook nieuwe ontwikkelingen benutten. Daarom organiseert onze Stichting PLN tweemaal per jaar nationaal en internationaal een “Crazy Ideas” sessie: in deze sessie vragen wij medisch wetenschappers om met een idee te komen om de ziekte ten gevolge van de PLN-mutatie behandelbaar te maken. Ook vragen wij naar ideeën voor “basaal onderzoek”.  Per sessie stellen wij een budget beschikbaar om het beste idee verder te onderzoeken. Aan het einde van een “Crazy Ideas” sessie wordt meteen bekendgemaakt welke onderzoeker met het budget aan de slag kan.

Hier kunt u meer lezen over de Crazy Ideas.

Stichting PLN is mede-initiator van deze Hartenbank.

Biobank voor harten

De Hartenbank is een centrale biobank waarin hartweefsel en medische gegevens van overleden donoren wordt opgeslagen en uitgegeven voor wetenschappelijk onderzoek. Met dit hartweefsel kan worden onderzocht hoe een hart in een vroeg stadium van een ziekte functioneert en wat er precies misgaat bij verschillende hartziekten. Zo kunnen ziekten eerder en/of beter worden vastgesteld en behandeld. Promovendus Renee Maas legt het belang van de Hartenbank uit in deze film.

Opstartfase

De Hartenbank is nog in een opstartfase. Dit betekent dat we een beperkt aantal personen kunnen registreren. Momenteel nodigen zij alleen mensen uit om zich te registreren voor de Hartenbank met een mutatie in het phospholamban (PLN)-gen. Deze mutatie leidt tot een genetisch verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van (fatale) hartritmestoornissen. Dit is een hartziekte waar nog veel onderzoek naar gedaan moet worden. Om u te registreren bij de Hartenbank moet u 18 jaar of ouder zijn.

Benieuwd hoe het in zijn werking gaat?

De Hartenbank is op 2 juni 2020 geopend voor donorregistraties. Registreren kan via deze link.

Volledige persbericht tref je hier.